Usługi opiekuńcze świadczone są osobie, która jest zależna od innych osób w zakresie samoobsługi, prowadzenia gospodarstwa domowego oraz podstawowych czynności społecznych, takich jak towarzyszenie w badaniach lekarskich lub w załatwianiu spraw urzędowych, w zajęciach hobbystycznych itp. Pod pojęciem tych osób rozumiemy osoby o ciężkim upośledzeniem, problemami zdrowotnymi, a także osoby w wieku emerytalnym.
Aby zostać opiekunką zgodnie z ww. opisem oraz wymaganiami, należy spełnić pewne wymogi prawne.
Takim wymogiem jest wykształcenie medyczne lub wykształcenie pielęgniarskie lub ukończenie kursu opiekuńczego w wymiarze co najmniej 220 godzin.
W praktyce najczęściej spotyka się opiekunki lub opiekunów, którzy są absolwentkami ostatnio podanego kursu opiekuńczego. Taki kurs można ukończyć w instytucjach akredytowanych do jego realizacji przez Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej Polsce. Do wzięcia udziału w kursie kwalifikuje się już osoba z wykształceniem podstawowym. Zawsze upewnij się, że instytucja oferująca dany kurs posiada ważną akredytację. Listę instytucji posiadających ważną akredytację, wraz z okresem ważności (ponieważ jest ona tymczasowa), można znaleźć na stronie internetowej odpowiedniego ministerstwa (w sekcji Akredytacja dla służb społecznych). Po ukończeniu kursu opiekuńczego można pracować jako wykwalifikowany opiekun w domu klienta (na Słowacji i za granicą) lub w instytucjach społecznych, takich jak domy opieki, domy seniora, instytucje specjalistyczne, domy pomocy społecznej, kliniki dzienne itp.
Dla opiekunek do dzieci w wieku do 3 lat lub do 6 lat z problemami zdrowotnymi, organizowane są kursy opieki nad dziećmi. Realizowane są one również na podstawie akredytacji Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej w wymiarze min. 220 godzin dydaktycznych. Warunkiem uczestnictwa w kursie jest ukończenie szkoły średniej (matura) lub ukończone kształcenie zawodowe z ukierunkowaniem na opiekę nad dziećmi.
Jeśli chcieliby Państwo zostać opiekunką do dziecka, ale celem opieki nie jest opieka opisana powyżej, ale jedynie usługa typu au-pair, wymienione wymagania kwalifikacyjne nie są dla Państwa wiążące. Zaletą (często nie jest to wymóg) jest raczej wykształcenie pedagogiczne. Jeśli opiekujesz się dzieckiem z zaburzeniami rozwoju, uczenia się lub zachowania, rodzice z pewnością z zadowoleniem przyjmą specjalne wyszkolenie pedagogiczne, medyczno-pedagogiczne lub szkolenie z zakresu psychologii wychowawczej. Korzystne jest również, aby wszystkie opiekunki ukończyli kurs pierwszej pomocy (czasem również ukończonego kursu nauki jazdy i posiadanie prawa jazdy). Z pewnością każdy rodzic z radością powita opiekunkę, która w razie potrzeby może uratować dziecku życie lub zapobiec poważnemu uszczerbkowi na zdrowiu. Jeśli obowiązki opiekunki obejmują przygotowanie do lekcji lub korepetycji z danego przedmiotu, to oczywiście zaletą jest odpowiednie wykształcenie pedagogiczne i odpowiednia wiedza.
W każdym razie to od rodziców dziecka zależy, jakie wymagania stawiane są wobec opiekunki do dziecka. Nie można wykluczyć, że np. przyszły inżynier chemik, dzięki naturalnemu, osobistemu talentowi, poradzi sobie z wychowaniem dziecka równie dobrze, jak przyszła nauczycielka czy wychowawczyni. Ważnym źródłem doświadczenia w opiece nad dziećmi jest oczywiście wcześniejsze doświadczenie w tej dziedzinie, zawodowa działalność pedagogiczna, jak również wychowanie własnych dzieci.
Odpowiedź na pytanie udzieliła: Mgr. Bc. Danka Petrufová - andragogika, pedagog rekreacyjny, nauczycielka kursów pielęgniarskich
